21 czerwca 2023 r
WASZYNGTON, DC – Przymus gospodarczy stał się obecnie jednym z najpilniejszych i rosnących wyzwań na scenie międzynarodowej, co wzbudziło obawy dotyczące potencjalnych szkód dla światowego wzrostu gospodarczego, systemu handlu opartego na zasadach oraz międzynarodowego bezpieczeństwa i stabilności. Problem komplikuje trudność, z jaką borykają się rządy na całym świecie, zwłaszcza w małych i średnich krajach, w skutecznym reagowaniu na takie środki.
W świetle tego wyzwania Azjatycki Instytut Polityki Społeczeństwa (ASPI) zorganizował dyskusję internetową „Przeciwdziałanie przymusowi gospodarczemu: narzędzia i strategie działań zbiorowych”, 28 lutego moderowane przezWendy Cutler, Wiceprezes ASPI; i wyposażonyWiktor Cha, starszy wiceprezes na Azję i Koreę, przewodniczący Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych;Melanie Hart, starszy doradca ds. Chin i regionu Indo-Pacyfiku w Biurze Podsekretarza Stanu ds. Wzrostu Gospodarczego, Energii i Środowiska;Ryuichi Funatsu, Dyrektor Wydziału Polityki Bezpieczeństwa Gospodarczego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Japonii; IMariko Togashi, pracownik naukowy ds. japońskiej polityki bezpieczeństwa i obrony w Międzynarodowym Instytucie Studiów Strategicznych.
Omówiono następujące kwestie:
- W jaki sposób kraje mogą współpracować, aby stawić czoła wyzwaniu, jakim jest przymus gospodarczy i jak w tym kontekście można wdrożyć strategię zbiorowego odstraszania gospodarczego?
- W jaki sposób kraje mogą przezwyciężyć strach przed zemstą ze strony Chin i wspólnie pracować nad przezwyciężeniem strachu przed stosowanymi przez nie środkami przymusu?
- Czy cła mogą skutecznie przeciwdziałać przymusowi gospodarczemu i jakie inne narzędzia są dostępne?
- Jaką rolę mogą odegrać instytucje międzynarodowe, takie jak WTO, OECD i G7, w zapobieganiu i przeciwdziałaniu przymusowi gospodarczemu?
Zbiorowe odstraszanie gospodarcze
Wiktor Chauznał powagę problemu i jego szkodliwe konsekwencje. Powiedział: „Chiński przymus gospodarczy jest prawdziwym problemem, a nie tylko zagrożeniem dla liberalnego porządku handlowego. To zagrożenie dla liberalnego porządku międzynarodowego” i dodał: „Zmuszają kraje do dokonywania wyborów lub nie dokonywania wyborów w sprawach, które nie mają nic wspólnego z handlem. Dotyczą takich rzeczy jak demokracja w Hongkongu, prawa człowieka w Xinjiangu i cała gama różnych rzeczy”. Powołując się na swoją niedawną publikację wSprawa Zagranicznas, opowiadał się za koniecznością powstrzymywania takiego przymusu i wprowadził strategię „zbiorowej odporności”, która polega na uznaniu, że wiele krajów poddanych chińskiemu przymusowi gospodarczemu eksportuje także do Chin towary, od których jest ono w dużym stopniu zależne. Cha argumentował, że groźba działań zbiorowych, taka jak „artykuł 5 dotyczący zbiorowych działań gospodarczych”, może potencjalnie podnieść koszty i odstraszyć „chińskie zastraszanie gospodarcze i chińskie uzbrojenie współzależności”. Przyznał jednak również, że polityczna wykonalność takiego działania byłaby trudna.
Melanie Hartwyjaśnił, że scenariusze przymusu gospodarczego i konflikty zbrojne to różne konteksty, a przymus gospodarczy często występuje w „szarej strefie”, dodał: „Z założenia są nieprzejrzyste. Są z założenia ukryte.” Biorąc pod uwagę, że Pekin rzadko publicznie przyznaje, że wykorzystuje środki handlowe jako broń, a zamiast tego stosuje taktykę zaciemniania, powtórzyła, że ważne jest zapewnienie przejrzystości i ujawnienie tej taktyki. Hart podkreślił również, że idealny scenariusz to taki, w którym wszyscy są bardziej odporni i mogą zwrócić się ku nowym partnerom handlowym i rynkom, dzięki czemu przymus gospodarczy „nie ma miejsca”.
Wysiłki mające na celu przeciwstawienie się przymusowi gospodarczemu
Melanie Hartpodzielał poglądy rządu USA, że Waszyngton uważa przymus gospodarczy za zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego i porządku opartego na zasadach. Dodała, że Stany Zjednoczone zwiększają dywersyfikację łańcuchów dostaw i zapewniają szybkie wsparcie sojusznikom i partnerom stojącym w obliczu przymusu gospodarczego, co widać po niedawnej pomocy USA dla Litwy. Zwróciła uwagę na ponadpartyjne poparcie w Kongresie USA dla rozwiązania tej kwestii i stwierdziła, że cła mogą nie być najlepszym rozwiązaniem. Hart zasugerował, że idealne podejście obejmowałoby skoordynowane wysiłki różnych krajów, ale reakcja może się różnić w zależności od konkretnych towarów lub rynków, których to dotyczy. Dlatego argumentowała, że należy skupić się na znalezieniu najlepszego rozwiązania w każdej sytuacji, a nie na podejściu uniwersalnym.
Mariko Togashiomówił doświadczenia Japonii w zakresie przymusu gospodarczego ze strony Chin w zakresie minerałów ziem rzadkich i wskazał, że Japonii udało się zmniejszyć swoją zależność od Chin z 90% do 60% w ciągu około 10 lat dzięki rozwojowi technologii. Przyznała jednak również, że 60% uzależnienie nadal stanowi poważną przeszkodę do pokonania. Togashi podkreślił znaczenie dywersyfikacji, wsparcia finansowego i dzielenia się wiedzą w celu zapobiegania przymusowi gospodarczemu. Podkreślając skupienie się Japonii na osiągnięciu strategicznej autonomii i niezbędności do zwiększenia efektu dźwigni i zmniejszenia zależności od innych krajów, argumentowała, że osiągnięcie całkowitej autonomii strategicznej jest niemożliwe w przypadku żadnego kraju, co wymaga zbiorowej reakcji, i skomentowała: „Wysiłki na poziomie kraju są oczywiście ważne, jednak biorąc pod uwagę ograniczenia, uważam, że osiągnięcie strategicznej autonomii z krajami o podobnych poglądach ma kluczowe znaczenie”.
Rozwiązanie problemu przymusu gospodarczego na szczycie G7
Ryuichi Funatsupodzieliła perspektywę rządu japońskiego, zauważając, że temat ten będzie jednym z ważnych punktów do omówienia na spotkaniu przywódców G7, któremu w tym roku przewodniczy Japonia. Funatsu zacytował komunikat przywódców G7 w sprawie przymusu gospodarczego z 2022 r.: „Zwiększymy naszą czujność w stosunku do zagrożeń, w tym przymusu gospodarczego, które mają na celu podważenie globalnego bezpieczeństwa i stabilności. W tym celu będziemy kontynuować wzmocnioną współpracę i badać mechanizmy poprawy oceny, gotowości, odstraszania i reagowania na takie ryzyko, opierając się na najlepszych praktykach, aby zaradzić narażeniu zarówno w ramach G7, jak i poza nią” i stwierdził, że Japonia przyjmie ten język jako wytyczne dotyczące poczynienia postępów w tym roku. Wspomniał także o roli organizacji międzynarodowych, takich jak OECD, w „podnoszeniu świadomości międzynarodowej” i zacytował raport ASPI z 2021 r. zatytułowany:Reagowanie na przymus handlowy, w którym zasugerowano, aby OECD opracowała wykaz środków przymusu i utworzyła bazę danych w celu zapewnienia większej przejrzystości.
W odpowiedzi na oczekiwania panelistów wynikające z tegorocznego szczytu G7,Wiktor Chastwierdził: „dyskusja na temat strategii, która uzupełnia lub uzupełnia łagodzenie skutków i odporność, podczas której analizowano, w jaki sposób członkowie G7 mogliby współpracować w zakresie sygnalizowania jakiejś formy zbiorowego odstraszania gospodarczego”, poprzez określenie wysokiego uzależnienia Chin od luksusowych i pośrednich produktów strategicznych. Mariko Togashi powtórzyła, że ma nadzieję na dalszy rozwój i dyskusję na temat działań zbiorowych, i podkreśliła znaczenie uznania różnic w strukturach gospodarczych i przemysłowych pomiędzy krajami, aby znaleźć wspólną płaszczyznę i ustalić zakres kompromisów, jakie są one skłonne poczynić.
Paneliści jednomyślnie uznali potrzebę podjęcia pilnych działań, aby stawić czoła przymusowi gospodarczemu pod przewodnictwem Chin i wezwali do zbiorowej reakcji. Zasugerowali skoordynowane wysiłki między narodami, które obejmują zwiększanie odporności i dywersyfikację łańcucha dostaw, promowanie przejrzystości i badanie możliwości zbiorowego odstraszania gospodarczego. Paneliści podkreślili także potrzebę dostosowanej reakcji, która uwzględnia wyjątkowe okoliczności każdej sytuacji, zamiast polegać na jednolitym podejściu, i zgodzili się, że ugrupowania międzynarodowe i regionalne mogą odegrać kluczową rolę. Patrząc w przyszłość, paneliści postrzegali nadchodzący szczyt G7 jako okazję do dalszego zbadania strategii zbiorowej reakcji na przymus gospodarczy.
Czas publikacji: 21 czerwca 2023 r